Το ζήτημα της χορήγησης άδειας στον αγωνιστή, πολιτικό κρατούμενο Δ. Κουφοντίνα, καταδεικνύει την διαχρονική στάση του αστικού κράτους, να καταπατά και να περιφρονεί, το δικό του νομικό σύστημα ατομικών δικαιωμάτων, τα οποία πολλές φορές αναγκάστηκε να αναγνωρίσει μετά από σκληρούς κοινωνικούς αγώνες. Το δικαίωμα της χορήγησης της τακτικής άδειας κρατουμένων, αποτελεί ένα δικαίωμα που κατακτήθηκε έπειτα από πολύχρονες κινητοποιήσεις και η αναγνώρισή του από τις ελληνικές κυβερνήσεις είχε ως δικαιολογητική βάση την επάνοδο των κρατουμένων στην κοινωνική ζωή και την διαμόρφωση ενός ανθρωπιστικού προσώπου του αστικού κράτους σε σχέση με την διαδικασία του εγκλεισμού. Οι κρατούμενοι στα κολαστήρια των ελληνικών φυλακών, κατάφεραν ύστερα από συγκλονιστικούς αγώνες, απεργίες πείνας στάσεις και κινητοποιήσεις, να υποχρεώσουν το ελληνικό κράτος στην παραχώρηση στοιχειωδών δικαιωμάτων, όπως αυτό της άδειας του κρατουμένων.
Οι τυπικές προϋποθέσεις για την χορήγηση άδειας είναι συγκεκριμένες ούτως ώστε το δικαίωμα για άδεια, του καταδικασμένου σε ισόβια κρατουμένου, να μπορεί να ασκηθεί μετά την έκτιση 8 ετών φυλάκισης. Ο πολιτικός κρατούμενος Δ. Κουφοντίνας, έπειτα από 14 χρόνια φυλακής, έχοντας συμπληρώσει εδώ και χρόνια τον απαιτούμενο χρόνο έκτισης, στερείται το δικαίωμα χρήσης της άδειάς του, μέσω ανύπαρκτων δικαστικών αιτιολογιών που μόνο ως απαιτήσεις δήλωσης μετανοίας μπορούν να χαρακτηριστούν. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ, την στιγμή που υποκύπτει χωρίς κανένα ενδοιασμό σε όλες τις απαιτήσεις του ευρωατλαντικού ιμπεριαλιστικού σχηματισμού και των διεθνών τοκογλύφων, συνεχίζει την παράδοση των προηγούμενων κυβερνήσεων και ασκώντας φρονηματικό έλεγχο απορρίπτει τα αιτήματα χορήγησης άδειας του Δ. Κουφοντίνα.
Δεν είχαμε καμιά αμφιβολία ότι η νέα αστική διαχείριση με το αριστερό προσωπείο, δεν θα συνέχιζε την εκδικητική στάση των προκατόχων της, απέναντι στον αγωνιστή Δ. Κουφοντίνα. Και αυτή τη φορά, ζητείται από τον Δ.Κ να αποκηρύξει το αγωνιστικό παρελθόν του, να προβεί σε δηλώσεις μετάνοιας και να σταματήσει την αγωνιστική του παρουσία που παραμένει αμείωτη όλα αυτά τα χρόνια εντός των τειχών. Η συμμετοχή του σε κινητοποιήσεις κρατουμένων, οι δηλώσεις διεθνιστικής αλληλεγγύης σε πολιτικούς κρατούμενους που έχουν αγωνιστεί ενάντια στον ιμπεριαλισμό και η διαχρονική συστράτευσή του με τις διεκδικήσεις του αγωνιζόμενου λαού προκαλούν το μένος και την εκδικητική αντιμετώπιση του πολιτικοδικαστικού συμπλέγματος , που κουρελιάζει το ίδιο του νομικό οπλοστάσιο και μένει γυμνό ως αυτό που πραγματικά είναι : ένας μηχανισμός σκληρής ταξικής καταπίεσης. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ, έχοντας στο ακέραιο την πολιτική ευθύνη για την αυθαίρετη κρίση της επιτροπής αδειών, καταρρακώνει το ίδιο το αστικό σύστημα προστασίας δικαιωμάτων και αποκαλύπτει, πέρα από κάθε αμφιβολία, τον αυταρχικό και αντιδραστικό της χαρακτήρα.
Το ελληνικό κράτος, από το 2002 μέχρι σήμερα επιφύλασσε ένα ειδικό καθεστώς μεταχείρισης των πολιτικών κρατουμένων, όπου τα βασικά δικαιώματα των ανωτέρω βρίσκονταν σε μία ιδιότυπη αναστολή. Το έκτακτο αυτό καθεστώς, συμπεριλάμβανε «ειδικές συνθήκες διεξαγωγής της δίκης», «ειδικές συνθήκες κράτησης», σε ένα καθεστώς απόλυτης απομόνωσης και στέρησης οποιασδήποτε επικοινωνίας και ένα ειδικό καθεστώς εξέτασης αιτημάτων άδειας. Η πολιτική αυτή συνεχίζεται και από την αριστερή ηγεσία του Υπουργείου Δικαιοσύνης η οποία προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στους ανέξοδους βερμπαλισμούς της, περί προστασίας των ατομικών δικαιωμάτων και της πλήρους εξάρτησής της από τις προσταγές της ντόπιας και διεθνούς ελίτ. Από τη μία ο πρώην υπουργός Δικαιοσύνης Παρασκευόπουλος διατείνεται ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχουν πολιτικοί κρατούμενοι, από την άλλη το συμβούλιο των φυλακών, αρνείται το αίτημα του Δ. Κουφοντίνα, για άδεια, δικαίωμα που θα δικαιούταν οποιοσδήποτε κρατούμενος, επικαλούμενο λόγους που συνδέονται άμεσα με την πολιτική δράση και σκέψη του συντρόφου. Επίσης, πριν λίγες μέρες, το συμβούλιο της φυλακής του Κορυδαλλού, αρνήθηκε το αίτημα του πολιτικού κρατουμένου Κ. Γουρνά για λήψη άδειας, απαιτώντας και από αυτόν δήλωση μετάνοιας, συνεχίζοντας το κρεσέντο της έκνομης φρονηματικής εξέτασης των αιτήσεων των πολιτικών κρατουμένων.
Επίσης, δεν πρέπει να παραβλέψουμε τον αμερικανικό παράγοντα , ο οποίος είναι πανταχού παρών και έχει τον πρώτο λόγο στα ζητήματα των πολιτικών κρατουμένων στη χώρα. Μέσω παρεμβάσεων της αμερικανικής πρεσβείας, έχουν κατά καιρούς απαιτηθεί άλλοτε βαριές καταδίκες, άλλες φορές εξοντωτικές συνθήκες κράτησης για τους πολέμιους του αμερικανικού ιμπεριαλισμού, κατέβασμα θεατρικών παραστάσεων οι οποίες είχαν αναφορές σε πολιτικούς κρατούμενους ή απόρριψη αιτημάτων χορήγησης άδειας. Το αμερικανικό κράτος, πιστό στο δόγμα της ασφάλειας και της αντιτρομοκρατίας, το οποίο έχει ενταθεί μετά από το 2001, δίνει το στίγμα και τη γραμμή που θα κινηθεί και η ελληνική πολιτεία κάθε φορά που ανακινείται θέμα δικαιωμάτων πολιτικών κρατουμένων, απαιτώντας ουσιαστικά την ηθική αλλά και πολλές φορές και τη φυσική εξόντωσή τους( παράδειγμα οι αντιδράσεις στις αιτήσεις άδειας για λόγους υγείας του πολυτραυματία πολιτικού κρατουμένου Σάββα Ξηρού). Ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός που συνεχίζει να αιματοκυλεί τον πλανήτη, από τις δολοφονίες αφροαμερικανών στο εσωτερικό του μέχρι την προσπάθεια διαμελισμού της Συρίας στο εξωτερικό, συνεχώς παρεμβαίνει ανερυθρίαστα, στα εσωτερικά μίας δήθεν ανεξάρτητης και κυρίαρχης χώρας, προκαταβάλλοντας ουσιαστικά τις αποφάσεις της πολιτικής και δικαστικής εξουσίας. Η στάση των Η.Π.Α. στα ζητήματα των δικαιωμάτων των πολιτικών κρατουμένων στην Ελλάδα, αποτελεί ακόμα μια περίτρανη απόδειξη του εξαρτημένου χαρακτήρα του ελληνικού κράτους από τον ιμπεριαλισμό, χωρίς σε καμία περίπτωση να απαλλάσσονται από την πολιτική ευθύνη που τους αναλογεί, οι εκάστοτε δουλικές και πειθήνιες ελληνικές κυβερνήσεις.
Ο πολιτικός κρατούμενος Δ. Κουφοντίνας, καθ’ όλη τη διάρκεια του πολυετούς εγκλεισμού του, έχει αποδείξει περίτρανα ότι βρίσκεται στο πλευρό του αγωνιζόμενου λαού και με τον πολιτικό του λόγο δηλώνει παρών σε όλες τις στιγμές του ταξικού και αντιιμπεριαλιστικού αγώνα. Είναι παρών σε όλες τις διεκδικήσεις των κρατουμένων των ελληνικών κολαστηρίων για την κατάκτηση δημοκρατικών δικαιωμάτων, καθώς και σε όλες τις κινήσεις διεθνιστικής αλληλεγγύης σε πολιτικούς κρατούμενους που αγωνίστηκαν με συνέπεια απέναντι στον αμερικάνικο και ευρωενωσιακό ιμπεριαλισμό. Ο Δ. Κουφοντίνας διεκδικεί με αξιοπρέπεια το δημοκρατικό δικαίωμα που έχει ο κάθε κρατούμενος για λήψη τακτικής άδειας και υφίσταται την εκδικητική στάση της ελληνικής κυβέρνησης και του Υπ. Δικαιοσύνης, που πλέον με τον αριστερό μανδύα της απαιτεί δηλώσεις αποκήρυξης και μεταμέλειας, θυμίζοντας τις μετεμφυλιακές πρακτικές της πιο μαύρης αντίδρασης που γνώρισε ο τόπος. Ο Δημήτρης Κουφοντίνας δεν θα είναι μόνος του απέναντι και σε αυτή τη μάχη που καλείται να δώσει , προασπιζόμενος ένα δημοκρατικό δικαίωμα απέναντι σε ένα καθεστώς εξαίρεσης που καλύπτει όλο και περισσότερες πτυχές της κοινωνικής ζωής. Η απαίτηση των δικαστικών αρχών να αποκηρύξει ο σύντροφος την πολιτική και επαναστατική του ιστορία είναι ακόμα μία προσπάθεια της αστικής τάξης και του κράτους της, να διαγράψει τις πιο ένδοξες στιγμές της επαναστατικής μνήμης, να κόψει το ιστορικό νήμα που συνδέει όλες τις μεγάλες μάχες που έδωσε ο αγωνιζόμενος λαός διεκδικώντας λευτεριά και δικαιοσύνη και να ξαναγράψει την ιστορία του τόπου σύμφωνα με τις πεποιθήσεις των ντόπιων και ξένων εκμεταλλευτών. Η ανυποχώρητη στάση του αγωνιστή Δ. Κουφοντίνα και η άρνηση του να αποκηρύξει της ιδέες του, αποτελούν αγωνιστικό παράδειγμα για όλους μας και μας γεμίζει δύναμη και περηφάνια. Υπάρχει επιτακτική ανάγκη να δημιουργηθεί ένα πλατύ λαϊκό και δημοκρατικό μέτωπο αλληλεγγύης στη μάχη του συντρόφου, μέτωπο που θα αναδείξει την κατάφωρη αντινομία του πολιτικού και δικαστικού συστήματος και θα στηρίξει υλικά, πολιτικά και ηθικά τους επόμενους αγώνες του Δ. Κουφοντίνα.
ΑΜΕΣΗ ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΑΔΕΙΑΣ ΣΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟ Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ
