Για τη Villa…

Η Villa Amalias υπήρξε για δυόμιση δεκαετίες το μαζικότερο αντιφασιστικό, πολιτιστικό και κοινωνικό εγχείρημα του αντιεξουσιαστικού χώρου στην Ελλάδα, και ένα από τα σημαντικότερα σημεία αναφοράς του νεολαιίστικου κινήματος. Στέγασε την ελεύθερη και αντιεμπορευματική έκφραση και την σηματοδότησε ανεξίτηλα για μια ολόκληρη γενιά, πηγαίνοντας κόντρα στον κομφορμισμό μιας επίπλαστης ευδαιμονίας που τόσο ηχηρά κατέρρευσε.

Ανέδειξε με κινηματικούς όρους το στεγαστικό ζήτημα στην μητρόπολη, και υποστήριξε με μεγάλο τίμημα ότι το δικαίωμα στη στέγαση είναι πάνω απ’ το δικαίωμα στην ιδιοκτησία. Απέδειξε ότι τα χιλιάδες εγκαταλελειμμένα σπίτια που σαπίζουν τα κουφάρια τους στο όνομα της “ιερής ιδιοκτησίας”, θα μπορούσαν να λύσουν το ζήτημα της στέγασης. Πόσο πιο επίκαιρο από ποτέ…

Αποφασιστική ήταν η συνεισφορά και η συμμετοχή της στο αντιφασιστικό κίνημα. Ο μαχητικός αντιφασισμός στην Ελλάδα με τη Βίλα Αμαλίας έχουν δεσμούς αίματος. Από την πρώτη στιγμή της κατάληψης, η Βίλα Αμαλίας υπήρξε κάστρο του αντιφασιστικού αγώνα, το φόβητρο των σκουληκιών που επανειλημμένως τα σκόρπιζε από την εποχή των μακεδονικών συλλαλητηρίων μέχρι την εποχή της καπηλείας από τη ΧΑ της δολοφονίας Καντάρη. Ειδικά εκείνον το Μάη του 2011 στα πεζοδρόμια της Αχαρνών δόθηκαν ηρωικές μάχες απέναντι στη μαύρη συμμαχία φασιστών-αστυνομίας. Κι όλα αυτά σε μία εποχή που πίσω από τις δοσοληψίες κράτους-παρακράτους τα ΜΜΕ έβλεπαν επιτροπές “αγανακτισμένων κατοίκων” και η αριστερά σφύριζε αδιάφορα, περιμένοντας τους “πάνκηδες” να βγάλουν το φίδι από την τρύπα.

Κάπου εκεί όμως η Βίλα Αμαλίας μπήκε στο στόχαστρο του κράτους, κάπου εκεί πάρθηκε η απόφαση της εκκένωσης. Η Βίλα Αμαλίας ήταν εμπόδιο και έπρεπε να σταματήσει να υπάρχει. Ήταν νευραλγικό κομμάτι του αγώνα και το μαύρο μέτωπο Σαμαρά-Βενιζέλου-Κουβέλη με τη συμμετοχή του ανεκδιήγητου και πάντα πρόθυμου Καμίνη δρομολόγησε το τελειωτικό χτύπημα στη Βίλα Αμαλίας και σε άλλες καταλήψεις.

Η Βίλα Αμαλίας ήταν η αυθάδης πρόκληση απέναντι σε μια μανιοκαταθλιπτική μητρόπολη, μια ινδιάνικη έφοδος στο ιππικό της μιζέριας, του συμβιβασμού και της αδράνειας. Συνεισέφερε πολύ περισσότερα από αυτά που διακήρυξε, πράγμα σπάνιο σε μια περίοδο που οι φαφλατάδες του κοινωνικού αναχωρητισμού λένε πολλά, μα δεν υπάρχουν πουθενά.

Βίλα Αμαλίας, σε ευχαριστούμε…

Η Κόκκινη Γραμμή καλεί στα δικαστήρια της Ευελπίδων την Πέμπτη 16/6/2016 και ώρα 9πμ συγκέντρωση αλληλεγγύης στους συλληφθέντες από την προσωρινή ανακατάληψη της Βίλας Αμαλίας. Μπορεί να μην έχουμε το σπίτι (για την ώρα), μα θα τα λέμε στο πεζοδρόμιο…

ΚΟΚΚΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ- Ομάδα για την Εργατική Αντεπίθεση