Η ΑΣΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΚΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΗΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ ΕΡΓΑΤΕΣ Στις 8/5 στα διυλιστήρια του Ασπρόπυργου, στον όμιλο ΕΛΠΕ συμφερόντων Λάτση, γίνεται ανάφλεξη την ώρα που γίνονται επισκευαστικές εργασίες και τραυματίζονται βαριά 6 εργαζόμενοι. Λίγες μέρες μετά, στις 19/5, οι εργάτες Χ. Δευτεραίος και Ρ. Ντελιλάι, υπέκυψαν στα τραύματά τους. Το γεγονός αυτό αποτελεί μια ακόμα δολοφονική ενέργεια της εγχώριας αστικής τάξης, που στο βωμό της συσσώρευσης πλούτου δε διστάζει να πατήσει επί πτωμάτων, εντατικοποιώντας τους ρυθμούς εργασίας και αδιαφορώντας συνειδητά για τις συνθήκες και τα μέτρα ασφαλείας. Οι εργαζόμενοι στα ΕΛΠΕ δουλεύουν πολλές υπερωρίες σε ένα πολύ επικίνδυνο περιβάλλον υπό...

Δεν θα γίνουμε αποικία του γερμανικού και κανενός άλλου ιμπεριαλισμού. Γερμανοί και ευρωπαίοι εργάτες ζητάμε την αλληλεγγύη σας απέναντι στην επίθεση του κεφαλαίου. Την τελευταία περίοδο στο επίκεντρο των συζητήσεων βρίσκονται οι (όποιου είδους) διαπραγματεύσεις σχετικά με τη διαχείριση του δημόσιου χρέους μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και των ευρωπαϊκών μηχανισμών, τους οποίους κατευθύνει ο γερμανικός ιμπεριαλισμός. Πέρα από το θέαμα, τις δηλώσεις και τα κάθε λογής κινδυνολογικά σενάρια, πέρα ακόμη και από το ζήτημα του δημόσιου χρέους, βρίσκεται η ουσία: αυτή την ώρα παίζεται η ζωή και το μέλλον κάθε εργαζόμενου στην Ελλάδα, αλλά και σε όλη την Ε.Ε.. Η...

Δεν έχουμε αυταπάτες για το ρόλο κάθε κυβέρνησης και κρατικού μηχανισμού στον καπιταλισμό: όπου δεν πιάνει το καρότο, πέφτει το μαστίγιο. Σήμερα, όμως, βρισκόμαστε σε περαιτέρω όξυνση και εκτράχυνση αυτού του δεδομένου. Διαμορφώνεται μια ακροδεξιά συσπείρωση, η οποία επιδιώκει την μόνιμη εγκατάστασή της στην εξουσία, με ένα πολιτειακό σύστημα έκτακτης ανάγκης, επιβολής του δόγματος «νόμος και τάξη» και κατάργησης των δημοκρατικών δικαιωμάτων που η λαϊκή πάλη κατέκτησε με αγώνες και βαριές, ματωμένες θυσίες. Πρόκειται για μια ακροδεξιά συμμαχία, ένα μαύρο μπλοκ μεταξύ κυβέρνησης, φασιστών και χουντικών, φιλελεύθερων, μπάτσων, μέρους των στρατιωτικών και των δικαστικών, παρακρατικών και ότι άλλου αντιδραστικού στοιχείου...

Σεπτέμβρης 2013: Μετά τη δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι από τάγμα εφόδου της Χ.Α, η κυβέρνηση εκτάκτου ανάγκης ρίχνεται σ’ ένα ρεσιτάλ «αντιφασισμού» προσπαθώντας να μας πείσει για το δημοκρατικό της χαρακτήρα. (δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως ότι: Οι φασιστικές πρακτικές δεν απονομιμοποιούνται θεσμικά. Οι φασιστικές πρακτικές απονομιμοποιούνται στη συνείδηση του λαού. Ο στρατός φασιστών και κεφαλαίου αναχαιτίζεται πρώτα και κύρια στο δρόμο.) Μέσα σ’ αυτό το κλίμα, με τους χρυσαυγίτες να είναι με την πλάτη στον τοίχο κάνοντας κάθε δυνατή προσπάθεια ν’ αποτινάξουν τις κατηγορίες από πάνω τους μ’ έναν οχετό ψεμάτων, λάσπης και αλληλοκαρφωμάτων, τα γραφεία...

Yπάρχει η πολιτική, πρακτική και θεωρητική ανάγκη όλα τα κομμάτια και οι φορείς του ανταγωνιστικού κινήματος να ενσκήψουν και να αποτιμήσουν κριτικά και αυτοκριτικά την όλη πείρα, η οποία έχει συσσωρευθεί τα τελευταία δύο χρόνια σχετικά με την αντιπαράθεση με τον φασισμό. Οι συνθήκες και οι καταστάσεις δεν είναι ίδιες με τον Μάιο του 2012, όταν και η ΧΑ κατάφερε να εισέλθει στο κοινοβούλιο. Σε αυτά τα πλαίσια επανερχόμαστε με νέο κείμενο ύστερα από το πρώτο μας κείμενο (τέλη 2012) με τίτλο «Σημειώσεις για μια νικηφόρα αντιφασιστική στρατηγική». Το παρόν κείμενο αποτελεί συνέχεια, επικαιροποίηση, συμπλήρωση και αναπόσπαστο κομμάτι του προηγούμενου....

Αποτίουμε φόρο τιμής στον Παύλο Φύσσα, τον προλετάριο συνειδητό αντιφασίστα, τον άνθρωπο που υπερασπίστηκε με την ίδια του τη ζωή την αξιοπρέπεια τη δική του και της τάξης του. Ο Παύλος ήταν ένας από εμάς. Στη θέση του θα μπορούσε να είναι ο καθένας από εμάς. Αυτή τη στιγμή, με νωπά ακόμα τα συναισθήματα από την πολιτική δολοφονία, απευθυνόμαστε στα κομμάτια εκείνα της κοινωνίας που η κρίσιμη αυτή στιγμή τους επιβάλλει να πάρουν θέση. Παραδειγματιζόμαστε από κάθε άνθρωπο που το τελευταίο διάστημα τα έχει βάλει στα ίσα με τους φασίστες: τους αντιφασίστες της Πάτρας, των Χανίων, του Αγρινίου, του Βόλου,...

Κάθε επιχείρηση οφείλει να γίνεται με σύστημα, γιατί το τυχαίο ποτέ δεν βοηθά στο να επιτευχθεί κάτι. Στον πόλεμο, τίποτα δεν γίνεται κατορθωτό παρά μόνο με υπολογισμό, ό, τι δεν έχει βαθιά μελετηθεί στις λεπτομέρειες δεν φέρνει κανένα αποτέλεσμα. Στον πόλεμο χρειάζονται ιδέες απλές και συγκεκριμένες. Ναπολέων Βοναπάρτης, Εγχειρίδιο Πολέμου – 8η αρχή Ξεφεύγοντας από τις χρόνιες θεωρητικές προβληματικές, οι οποίες αναπαράγονται σχετικά στο ανταγωνιστικό κίνημα, θεωρούμε ότι είναι επιτακτικό σε αυτή τη φάση το ζήτημα της ανάπτυξης του φασισμού στην Ελλάδα, να εξετασθεί με πνεύμα ψυχραιμίας, χωρίς πανικό και απολυτοποιήσεις. Το βασικό ζητούμενο είναι η επεξεργασία μιας πρακτικής, η...